Maandelijks archief: oktober 2011

‘Daarstraks deed hij het nog’, stelt Sjef Houppermans kalm vast. We zien op het scherm de tekst van ‘Le déserteur’, een protestchanson avant la lettre van Boris Vian, maar tot iets horen komt het niet. Ook niet als een schone blonde, die doet denken aan een circusassistente, te hulp schiet. Lees verder →

Jammer, de serveerster van de gebroken glazen – altijd ontsnapte vroeger of later op de avond een stapel glaswerk aan haar handen – is er niet. Ook niet haar collega met de schuldvrije lachogen in vollemaansgezicht. Mijn eerste biertje krijg ik nu van een jong ding, strak truitje, stukje rug zichtbaar boven fijne billen. Verder is er niet veel veranderd in Sociëteit de Burcht, mijn stametablissement van weleer. Dus gedoe met de wc beneden en een belabberde akoestiek. Twee studenten reppen over ‘indrinkenkenken’. Maar een fraaie ruimte met meestentijds intelligente, kunstzinnige gasten blijft het. En dat plafond, hè. Lees verder →

De tunnel bij het station onderdoor, nou dan was je de stad al wel zo’n beetje uit. Ik fiets nu opnieuw naar Katwijk. De weg die ik lang geleden met moeder ging en later met de kindjes in het zitje voorop. Waar zou ma nu zijn? Van mijn rijkdom weet ik dat wel. Zoals ik ook weet op weg te zijn naar de samen groepende mannen op de boulevard. ‘Waar praten die over, mama?’ ‘Oh, die kletsen maar wat, joh.’ Klopte dat? Lees verder →

Kalm, warm weer is het. We beleven een zomerse toegift. Dagen zijn het waarop bladeren niet vallen, nee, ze dansen, de zwaartekracht negerend, in een traag, eigen tempo omlaag. ‘The warm september of my years’ van Frank Sinatra zingt in mijn hoofd, terwijl ik peddel richting stad.
De opbouw van de kermis verloopt rustig. Persoonlijk vind ik dit de mooiste fase van de kermis. Er worden gokpaleizen, eetkramen en monsterlijk hoge machines opgetrokken. Mij daarin niet gezien; het leven is uit zichzelf al beangstigend genoeg. Lees verder →