Categoriearchief: Gedichten (losse gedichten)

Doelloos

brokken gloeiende aarde
kluiten woestijnzand, rotsen, hels de middagzon
daar zat hij, recht, het hoofd afgekeerd van ons,
onverminderd verslaafd
aan het ritueel van de waan

de wachter vroeg hem nog
tekst en uitleg, meester, wat moeten wij
‘verwarring is er genoeg, laat mij, ga uw gang
geen lied, geen verhaal, geen woorden van richting
‘mijn pad was doelloos en zonder betekenis’

aan de voet van de kleine heuvel
daar waar de zwarte kraai cirkelde
ontvouwde de man zijn kleurig kleed
onbeweeglijk zweefde het tanige lijf
boven het aardse, het verschroeide

onder de tentzeilen heerste ongemak
over het aankijken met de rug
van wat ons verbeten door de dagen dreef
waarom versterven onder onze ogen
een enkeling gooide een steen

anderen noemden het signaal heilig
ingrijpen of niet, strijd ontbrandde
langer dan menselijk, zonder vocht of voedsel
zat hij daar als teken van afkeer
verdreven door domheid en hebzucht

verwarring op een vroege ochtend
niet het kleinste teken had de man achter gelaten
niemand zag de wanhoop in zijn ogen
die laatste tel, van dat ultieme inzicht
‘de mens trekt doelloos door, tot de dood verlost’

Geplaatst in Gedane zaken, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Doelloos

Het laatste genot

(van na)

Het laatste genot

zonnetjes en geverfde lachlijnen
ogen, dof, rood, ongezien
vaders hand, de geborgen geur van 4711
brullende leeuwen, geworpen messen en zij
mooi, hoog zwevend boven de dood
buiten wil het kind, onbegrepen vervreemd, meer
donkerte, angstgeroffel, klatergoud, suikerspin

borsten en geschoren heiligheid
ogen, dof, rood, ongezien
handen, het strelen verleerd, klauwen troosteloos
vermoeide lendenen, verspilde wanhoop en zij
verlaten, walgend zonder vangnet
buiten wil de man, onbegrepen vervreemd, meer
ontoereikend genot, bedwelming, gutsend bloed, levensangst

vuilgrijs en verwrongen trekken
ogen, dof, rood, zien
handen, bruingevlekt, krachteloos gebald
zeurende stemmen, eindeloze verwijten en hij
versleten, vrezend de lege avond
buiten komt de man, laat begrip, niet meer
afgesloten vluchtwegen, uitgeraasd, wakker, zelfhaat

waarom Eduardo?
en nu?

teken zonnetjes, scheer je en verspil niet meer
vrees het laatste genot niet

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Het laatste genot

Lief blad

(van voor)
Lief blad

Nîmes, Boulevard Victor Hugo
herfst
kalmte
oude mannen spelen jeux de boules
een meisje koestert in de vensterbank
de najaarszon
zitten
kijken
generfd rood dwarrelt gewichtloos
door windstilte
daar ligt het, onberoerd, onbetreden
haar taak vervuld
‘verga in glorie, lief, mooi, onaantastbaar blad’
alles is goed

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Lief blad

In jezelf

(van voor)
In jezelf

op Cannaught Place kruipt een vrouw
vergroeid
één hand omhoog
kromme aalmoesvingers
voel meelij, ook woede
dan  verder
en praten met de maker van mijn pak
over Krishnamurti
dat de vrede in jezelf zit
ook al groeit één hand omhoog

Oegstgeest, 29 november 1997

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor In jezelf

Zijn delen

(van voor)
Zijn delen
je komt er niet doorheen
voor altijd aan de oppervlakte
gevangen
maar zij zit daar
en glimlacht
roken, denken, schrijven
achter zijn steekt niks
wat is wil blijven
en zijn wil gedeeld
laten we elkaar vasthouden
knuffelen
zo na mogelijk komen
voorhoofd tegen voorhoofd
huid tegen huid
lippen tegen lippen
adem delen
Melbourne, 18 januari 1997

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Zijn delen

Ik weet niets

(van voor)
Ik weet niets
aaneensmeden doen ze de woorden
tot zinnen, samengesteld liefst
tot een geheel vol samenhang
een verhaal met een lijn
dat doen ze, die schrijvertjes
maar er is geen lijn
geen orde
gevoelens, gedachten dwarrelen dooreen
het schrijft niet licht over leegte
dan niet
geen gemekker over buitenvrouwen met opwaaiende zomerjurken
schrijvertje fröbelt in de kantlijn van het Grote Lijden
‘heb je geholpen?’
‘nee, ik heb geschreven’
‘over de chaos?’
‘nee, ik heb er ter vermaak lijn in gebracht’
‘dan heb je niet geschreven’
er hoeft niks verzonnen te worden
het enige toegestane pseudoniem is ‘ik weet niets’
Oegstgeest, 12 december 1997

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Ik weet niets

De schijn van honger

(van voor)
De schijn van honger
gewaardeerde schrijvers gebruiken geen grote woorden
die belichten het kleine, het onverwachte
zetten je op het verkeerde been
brengen diepere lagen aan
letten op schema en ritme
laten de schijn bedriegen
maar de schijn van honger bedriegt niet
noch die van pijn en bloed
als je ver van je geliefden
dodelijk gewond
eenzaam sterft
dan laat het kleine je koud
en roep je God aan
ter verantwoording
groot woord ‘God’
miljoenen mannen, vrouwen en kinderen
zijn alleen al deze eeuw
een wrede, onrechtvaardige dood gestorven
die niet paste in het schema, het ritme van hun leven
Oegstgeest, 11 december 1997

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor De schijn van honger

Zoetjes

(van voor)

Zoetjes

hij vraagt zich af
is niet gelukkig

zij ook niet
verdwaald in zichzelf

bewustzijn is een wond

hulpverlener breekt af
herbouwt naar goeddunken

nooit open kaart
zeggen dat er geen uitweg is
dat denken, dat praten stinkt

we allen even hulpeloos zijn
en overgave het woord is

laat maar komen
en het komt zoetjes

Oegstgeest, 30 november 1997

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Zoetjes

Anneke

(van voor)

Anneke

wind, kou, water
het hoofd moet schoongespoeld
het woekeren, gisten, rotten verwaaid

op de synagoge staat ‘Anneke Goudsmit’
acht jaar

en nooit straft er iemand
en wie straft ooit Hem?

het onaanvaardbare moet aanvaard

ik luister naar het bidden van wind en water
om verlossing van ons
kan niemand ons wegnemen?

in één Zucht
neem ons weg
het is genoeg geweest
iemand moet in Godsnaam deze wanstaltige optocht ontbinden
genoeg
wind, kou, water
genoeg
kou, water
genoeg
water

Katwijk, 22 november 1997

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Anneke