Ik weet niets

(van voor)
Ik weet niets
aaneensmeden doen ze de woorden
tot zinnen, samengesteld liefst
tot een geheel vol samenhang
een verhaal met een lijn
dat doen ze, die schrijvertjes
maar er is geen lijn
geen orde
gevoelens, gedachten dwarrelen dooreen
het schrijft niet licht over leegte
dan niet
geen gemekker over buitenvrouwen met opwaaiende zomerjurken
schrijvertje fröbelt in de kantlijn van het Grote Lijden
‘heb je geholpen?’
‘nee, ik heb geschreven’
‘over de chaos?’
‘nee, ik heb er ter vermaak lijn in gebracht’
‘dan heb je niet geschreven’
er hoeft niks verzonnen te worden
het enige toegestane pseudoniem is ‘ik weet niets’
Oegstgeest, 12 december 1997